ဟိုေတြးဒီေတြး(၃)

ေမာင္ထက္ခိုင္သည္ ဉာဏ္မေကာင္းပါ။ သူမ်ားေတြ တစ္နာရီနဲ႕ က်က္၍ျပီးေသာ အိမ္စာကို ေမာင္ထက္ခိုင္ ႏွစ္နာရီ က်က္ရပါသည္။ သူမ်ားေတြ တစ္နာရီနဲ႕ တြက္၍ျပီးေသာ အိမ္စာကို ေမာင္ထက္ခိုင္ ႏွစ္နာရီ တြက္ရပါသည္။ ၾကိဳးၾကိဳးစားစား အားထုတ္ရပါသည္။ တခါတေလေတာ့လည္း ေတြးမိပါသည္။ ဟုတ္ပါတယ္။ ေမာင္ထက္ခိုင္တစ္ေယာက္ ေတြးမိေတြးရာေတြ ေရးျပန္ပါျပီ။ ေရွးလူၾကီးေတြက ေျပာပါသည္။ လူခ်င္းတူေပမယ့္ ကံခ်င္းယွဥ္၍ မရ။ ကံခ်င္းတူေပမယ့္ ဉာဏ္ခ်င္း ယွဥ္လို႕မရ။ ကံ၊ ဉာဏ္၊ ဝီရိယ သုံးပါးလုံး ညီမွ တိုးတက္ေအာင္ျမင္ပါသည္။ ကံ ႏွင့္ ဉာဏ္ကို ျပဳျပင္၍ မရႏိုင္ပါ။ ဝီရိယသာလ်င္ ၾကိဳးစားသေလာက္ ခရီးေပါက္ပါသည္။ ဒီေနရာမွာ ေျပာခ်င္တာက ဝီရိယ အေၾကာင္းပါ။ ေမာင္ထက္ခိုင္ ဝီရိယ ေကာင္းပါသည္။ ေမာင္ထက္ခိုင္ကေလး ငယ္ငယ္တုန္းက အျဖစ္အပ်က္ေလးတစ္ခု ေျပာျပပါမည္။ ေမာင္ထက္ခိုင္ ႏွစ္တန္းေက်ာင္းသားအရြယ္ကျဖစ္ပါသည္။ ေတာ္ေတာ္ ငယ္ပါေသးသည္။ ဆရာမက အိမ္စာေပးလိုက္ပါတယ္။ စာက်က္ခဲ့ေပါ့ေနာ္။ စာမရရင္ ႐ိုက္မည္ဟုလည္း ေျခာက္လိုက္ပါေသးတယ္။ ေမာင္ထက္ခိုင္ ဘာလုပ္သည္ ထင္ပါသနည္း။ စာက်က္တာေပါ့ခင္ဗ်ာ။ ဒါဆို စာက်က္တာ ဘာဆန္းေသးလဲ။ ဟုတ္ကဲ့။ ေမာင္ထက္ခိုင္ မနက္ ေျခာက္နာရီထျပီး စာက်က္ပါသည္။ ေက်ာင္းသားငယ္ေလးတစ္ေယာက္အတြက္ ဒီေလာက္ၾကိဳးစားစရာမလိုေသးပါ။ ေက်ာင္းခ်ိန္က ဆယ့္ႏွစ္နာရီမွ တက္ရမည္ကို အစိုးရိမ္လြန္ျပီး စာထက်က္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အမ်ားသူငွါ အိပ္လို႕ေကာင္းတုန္း ေမာင္ထက္ခိုင္ၾကိဳးစားေနပါသည္။ ေတာက္မည့္မီးခဲ တရဲရဲေပါ့ခင္ဗ်ာ။ ထုံးစံအတိုင္း ေမာင္ထက္ခိုင္ အစေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါသည္။ ငယ္ငယ္ေလးထဲက ဒီအက်င့္စြဲလာခဲ့ပါသည္။ ဒီလိုနဲ႕ ေမာင္ထက္ခိုင္မွာ စိုးရိမ္တတ္ေသာစိတ္ ၾကီးထြားလာခဲ့ပါတယ္။ စာက်က္လို႕မျပီးမွာ စိုးရိမ္သည္။ အခ်ိန္မီ မေရာက္မွာစိုးရိမ္သည္။ ေနာက္က်မွာ စိုးရိမ္သည္။ ဘယ္အရာျဖစ္ျဖစ္ လြန္ကဲလာလ်င္ မေကာင္းပါခင္ဗ်ား။ စိုးရိမ္လြန္ေတာ့ ဘာျဖစ္တတ္ပါသလဲ။ စိတ္ဖိစီးမႈမ်ားတာေပါ့ခင္ဗ်ာ။ အျမဲတမ္း ပူပန္ေနရတာေပါ့ခင္ဗ်ာ။ ေက်ာင္းစာအတြက္ပူျပီးေတာ့ ဘာအတြက္ ပူေသးသလဲ။ အခ်ိန္အတြက္ပူရျပန္ပါတယ္။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္လည္း ဆုံးမပါေသးတယ္။ မရပါဘူး။ စိုးရိမ္တတ္တာက အ႐ိုးစြဲေနပါျပီ။ ေမာင္ထက္ခိုင္ ေနာက္က်မွာ အရမ္းေၾကာက္တတ္ပါသည္။ ဘယ္သြားသြားဘယ္လာလာ ေနာက္မက်ခ်င္ပါ။ ေနာက္က်ရင္ သူမ်ားေနာက္ပါသြားမွာေပါ့ခင္ဗ်ာ။ ဟားဟား။ ဒီလိုေျပာေတာ့ ေမာင္ထက္ခိုင္အေၾကာင္းသိေတြက ရယ္ၾကပါလိမ့္မည္။ ေမာင္ထက္ခိုင္ေနာက္မက်တတ္ေတာ့ဘူးလားလို႕။ စိုးရိမ္တယ္လို႕ ေျပာတာပဲ။ ေနာက္မက်ဘူးလို႕ ေျပာျခင္းမဟုတ္ပါခင္ဗ်ား။ ေျပာရင္းဆိုရင္း ေနာက္တစ္ခု စဥ္းစားမိျပန္ပါျပီ။ ေမာင္ထက္ခိုင္ အေတြးေတြကေတာ့ ေတာင္စဥ္ေရမရပါ။ ဆက္ပါအုန္းမည္။ ေစာင့္ႏိုင္ေလ အက်ိဳးရွိေလ ဆိုေသာစကားကို ၾကားဖူးၾကပါသလား။ ေလာကၾကီးမွာ ေစာင့္ႏိုင္ရင္ ပိုေကာင္းတာေတြ ရႏိုင္တယ္လို႕ ေျပာတာပါ။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြမွာ ေစာင့္ေနလို႕ ဘာမွျဖစ္မလာပါ။ ေမာင္ထက္ခိုင္ ဉာဏ္မမီတမီနဲ႕ ေကာက္ခ်က္ခ်ရရင္ျဖင့္ ၾကိဳးစားေနရင္းေစာင့္မွ အက်ိဳးရွိမွာပါ။ မၾကိဳးစားရင္ ေစာင့္ေနလို႕လည္း အလကားပါပဲ။ ကံေကာင္းသူမ်ားက်ေတာ့ ဘာမွမလုပ္ပဲေစာင့္ေနရင္း သူ႕ဟာသူျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ ေမာင္ထက္ခိုင္မွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ အျမဲတမ္း ေနာက္က်တတ္ပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ၾကီးကို ဆိုးဆိုးရြားရြား ေနာက္က်တတ္တာပါ။ သူ႕ကိုေပါင္းရသင္းရတာ အလြန္စိတ္ရွည္ရပါတယ္။ သူကကံလည္းေကာင္းပါတယ္။ သူ႕ေဆာင္ပုဒ္က ခပ္ေအးေအးသာေန သူ႕ဟာသူျဖစ္လာလိမ့္မည္တဲ့။ အခ်ိန္တန္ရင္ ႏြားပိန္ကန္မွာေပါ့။ သူကေတာ့ ေအးေဆးပါခင္ဗ်ာ။ ေကာင္မေလးနဲ႕ ခ်ိန္းထားလည္း ေနာက္က်။ သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ ခ်ိန္းထားလည္း ေနာက္က်။ မ်ိဳးေက်ာ့ျမိဳင္သီခ်င္းထဲကလိုပါပဲ။ ဘာလုပ္လုပ္ေနာက္က်ပါတယ္။ ေသေရးရွင္ေရးလဲ ေနာက္က်ပါတယ္။ ဒါေပသိ သူ႕ဟာသူေတာ့ အဆင္ေျပသြားတာခ်ည္းပါပဲ။ ကံေကာင္းသူမ်ားက်ေတာ့ ေနရင္းထိုင္ရင္း ကံေကာင္းေနတာပါပဲ။ ေမာင္ထက္ခိုင္ရဲ့ အေတြးေတြထဲမွာ ဥပမာ မပါပါ။ ဘာေၾကာင့္ဘာအတြက္ဆိုတာ ရွင္းျပႏိုင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆုံးေပါ့။ သူမ်ားအေၾကာင္းေတြ ေလွ်ာက္ေျပာေနရင္ ၾကိဳက္လားမသိ၊ မၾကိဳက္လားမသိ။ အေသးစိတ္ေတြလည္း ေျပာလို႕မရပါ။ ကာယကံရွင္ေတြကို မထိခိုက္ေစခ်င္လို႕ပါ။ ပညာေပးခိုင္းေသာ သူငယ္ခ်င္းက ေျပာပါတယ္။ နင့္ကို စကားမေျပာေတာ့ဘူးတဲ့။ ငါေျပာတာေတြ နင္ေလွ်ာက္ေရးမွာစိုးလို႕တဲ့။ ေမာင္ထက္ခိုင္မွာလည္း သူငယ္ခ်င္းအေၾကာင္းပဲ ေရးစရာရွိပါသည္။ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေမာင္ထက္ခိုင္၏ ဇာတ္ေကာင္ေတြေပါ့ေလ။ စကားပံုေတြလည္း ပါရဲ့။ ေနာက္က်တဲ့ အေၾကာင္းလည္း ပါရဲ့။ ေၾကာ္ျငာဝင္လိုက္ပါအုန္းမယ္။ တစ္ပြဲတိုး ေမာင္ထက္ခိုင္ကို ျပင္ေရးပါအုန္းမယ္။ မဖတ္မိမွာစိုးလို႕ပါ။