ေန႕နဲ႕ည
ကဗ်ာ မစပ္ခ်င္ေတာ႔ဘူး.. ေတြးမိရင္ ရင္ဘတ္နာလို႕
ခ်စ္ခဲ႕ျပီးမွ အခ်စ္ရယ္..
ေပ်ာ္စရာရွိတုန္း အတူတူ ေပ်ာ္ခဲ႕ေပမယ္႔
ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲ ၾကိတ္လို႕ငိုမယ္
ဆင္ေပါက္ ဆိုထားတဲ႔ သီခ်င္းထဲကလို
မင္းလက္ဖ်ားေလးမထိတာ ရွစ္ႏွစ္ပါ။
ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ဆယ္႔တစ္ႏွစ္
ဦးေက်ာ္ဟိန္း ထက္ တစ္ႏွစ္ပိုျပီး ေအာ္လိုက္ခ်င္တယ္။
တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ ေတြလို လမင္းၾကီးကို ေငးၾကည့္
လေရာင္ေတြကို လိုက္နမ္းလဲ မလုပ္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး။
ကမာၻေပၚမွာ ေန႕နဲ႕ည ရွိေနသမ်ွ
ဒို႕ ႏွစ္ေယာက္ ေနနဲ႕လပဲ ျမင္ရလိမ့္မယ္..
ကမာၻေျမကို တြင္းတူးၾကည့္ရင္ေတာင္ မင္းမ်က္ႏွာကို
ေသးေသးေလး ပဲျမင္ခ်င္တယ္။
အၾကီးၾကီး ျမင္ရရင္ အမ်ားၾကီးလြမ္းလို႕
wire ၾကိဳးထဲက မင္းအသံ
computer screen ေပၚက မင္းအ႐ုပ္
လြမ္းေနတုန္း ေခါက္ဆြဲျပဳတ္စားမိတယ္
မင္းကိုသတိရလြန္းလို႕
အေဝးဆိုတဲ့ စကားကိုမုန္းတယ္
ေျပးထြက္သြားတာလား ေမးျပီေပါ့.။
မပိုင္ရင္ေတာင္ ဆိုင္လိုက္ခ်င္သား
ဘုရားကို ဦးခ် မထူးေတာ့ပါဘူး
လုပ္သင့္တာေတြ လုပ္ၾကရင္းနဲ႔
စိတ္ဓါတ္ေတြ ဒလေဟာက်ျပီ အခ်စ္ရယ္
လွမ္းလွမ္းၾကည့္တုန္းက မင္းငယ္ေသးတယ္
ဘယ္မွတ္မိပါ့မလဲ...
အခ်ိဳၾကိဳက္တဲ႔ အခ်စ္ကေလးရယ္
chocolate ေတာထဲမွာ ကိုယ္မေနခ်င္ဘူး..
သတိရစရာေတြက တံဆိပ္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔
အနမ္းေတြက်ေတာ့ ရွားပါးလိုက္တာကြာ.
ႏႈတ္ခမ္းတစစ္စစ္နဲ႕ အလြမ္းေတြျဖတ္ေနတယ္
လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႕ ခ်စ္ခဲ႕ရင္ေကာင္းသား..
ႏွလုံးသားကို ဓာတ္မလိုက္ေတာ့ဘူးေပါ့..
ကိုယ္ေလ ပို႕စ္ေမာ္ဒန္ ကဗ်ာေရးတုန္းက
လူေတြကေမးၾကတယ္
မင္းေကာင္မေလး ဘယ္ေရာက္သြားလဲတဲ႔
ဘာဆိုင္လို႕လဲေလ တိုးတိုးေလးေပါ့
အမ်ိဳးမ်ိဳးေမးလည္း အေျဖ တစ္မ်ိဳးတည္းေပးလိုက္မယ္.
ကို႕ရင္ဘတ္ထဲမွာ အခ်စ္=သူမ ရွိ၏.။
အခ်စ္မရွိ မဝင္ရ ဆိုရင္ ကိုယ္တံခါးဝက လွည္႕ျပန္မယ္..
သူငယ္တန္းကို အခ်စ္ဘာသာရပ္နဲ႕ က်ေနဆဲပါ
စာက်က္လို႕မရဘူး
စာအုပ္ဖြင့္ျပီး ေျဖအံုးေတာ့ အခ်စ္ရယ္
မင္းကို ခ်စ္ေနဆဲပါ...။ ။
စေနသီဟ
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.